Dit is de laatste blog van Martha welke verscheen in de 23e editie van het online magazine in deze vorm. Het thema is verandering en groei. Iets waar zij wel een heel magazine over zou kunnen volschrijven. Dit blog wordt dan ook hier en daar een beetje filosofisch. Voor de volgende blogs van Martha ruimen wij graag een plekje in op de website van Jij Speelt de Hoofdrol.
Want als er iets is dat je leven verandert, is het borstkanker.
Waar je eerst nog dacht na je behandelingen weer over te kunnen gaan tot de orde van de dag, ontdek je al snel dat er nog maar weinig hetzelfde is gebleven. Alles is veranderd, zelfs jij.
Wij mensen vinden veranderingen lastig. Soms voelt het zelfs ronduit onveilig. En dat is goed verklaarbaar, want ons brein houdt niet van veranderingen. Ons brein houdt van overzicht en voorspelbaarheid, dat maakt het leven veilig. Dit is diep in het alleroudste en meest instinctieve gedeelte van ons brein verankerd.
Maar helaas is het leven niet voorspelbaar. Er gebeurt van alles dat je niet in de hand hebt, er kan je van alles overkomen, zoals borstkanker.
En dan heb je een andere kwaliteit nodig, die wij allemaal in ons dragen. Dat is het vermogen om ons aan te passen aan veranderende omstandigheden. En ook daarvoor zijn
wij door de natuur goed uitgerust.
Kijk maar eens hoe snel iedereen zich aanpaste aan coronamaatregelen. Hoe snel het gewoon werd om mensen geen hand te geven. En hoe gemakkelijk wij, nu ruim een jaar later weer hutje mutje staan in een kleine ruimte. Het was eerst even wennen, maar na een paar weken dacht bijna niemand er meer bij na.
Het leven verandert voortdurend. Verandering is zelfs de enige constante in het leven.
Ook in de natuur blijft niets hetzelfde. Alles verandert constant van vorm. Een boom heeft jonge blaadjes in het voorjaar, groot donkergroen blad in de zomer, bruin en geel blad in de herfst en kale takken in de winter. Dezelfde boom, maar steeds anders van vorm.
Elke cyclus groeit zij in de zomer door, worden haar takken langer en voller, zodat haar vorm niet meer hetzelfde is als een jaar eerder. Er bestaat geen groei zonder verandering. Om door te kunnen groeien, of dit nu als boom of
als mens is, is verandering noodzakelijk. Het liefste zouden wij zien dat dit allemaal heel geleidelijk gaat, zodat wij er niet zoveel van merken. Maar soms gebeuren er in het leven dingen waardoor je min of meer gedwongen wordt om een groeispurt te maken. Borstkanker is zo’n gebeurtenis.
Want je hebt de dood in de ogen gekeken en dat verandert je voor altijd. Misschien heb je restklachten overgehouden of werkt je brein minder goed. Ben je anders in het leven komen te staan. Ben je je baan kwijtgeraakt, of heb je juist iets gevonden dat beter bij je past.
Als je borstkanker (naast alle ellende die het heeft gebracht) als een kans om te groeien kunt zien, dan zal je over enige tijd merken dat het je ook iets heeft opgeleverd.
Niet dat het gemakkelijk is, want groei gaat niet zonder groeipijnen. Je gaat door lagen van verdriet, pijn en frustratie, rauwe rouw om dat wat niet meer is.
Maar als je de moed hebt om de situatie te nemen zoals hij is en van daaruit stap voor stap voorwaarts te gaan, dan groei jij door. En zal je als het voorjaar komt een volle tooi van blad en bloesem kunnen dragen.
Martha Rijkmans
In haar praktijk Leven & Zo begeleidt zij vrouwen na borstkanker van óverleven naar leven. Omdat het leven te mooi is om er niet van te genieten.
