Drie jaar geleden verscheen het interview dat we hadden met Leontien in ons Jij Speelt de Hoofdrol Magazine. Een aantal weken geleden spraken wij elkaar weer. Over het boekje, over hoe het nu met Leontien gaat en over het Borstkankersymposium. De moeite waard om het interview een update te geven.
1965 ben ik geboren in Hulst (Zeeuws-Vlaanderen). Na lange tijd in Middelburg te hebben gewoond ben ik in 2009 naar Apeldoorn verhuisd om samen met mijn man Peter (die uit Groningen kwam) te gaan samenwonen. Sinds vorig jaar zijn we neergestreken in het mooie Brummen aan de IJssel. Uit mijn 1e huwelijk heb ik 2 zoons: Tobias van 31 en Floris van 29. Ik ben kunstenaar (Leontiens Art) en werk 2 dagen per week in CODA (Cultuur Onder Dak Apeldoorn) aan de receptie en als gastvrouw. Daarnaast werk ik 1 dag als vrijwilligster in een winkel in Brummen waar men fair-trade en milieuvriendelijke producten verkoopt en ik doe de facturatie voor het bedrijf van mijn man. Een bezige bij. Altijd al geweest.
Vanaf het moment dat ik te horen kreeg dat ik borstkanker had, ben ik begonnen tekeningetjes te maken van wat mij overkwam. Er gebeurde in korte tijd nl. zoveel dat ik dacht dat ik het meeste ook weer zo zou vergeten. Vaak zag ik de humor in van dingen die me overkwamen.
Maar ik maakte natuurlijk ook moeilijke en vervelende dingen mee. Al snel liet ik deze tekeningetjes aan mijn familie en vrienden zien op de sociale media. Dat was echt een succes! Ik hoefde niets uit te leggen dat deden de tekeningetjes zelf.
Toen mijn man en ik een keer bij de oncoloog zaten liet hij mijn tekeningetjes zien die hij op zijn mobiel had staan. Zij was meteen enthousiast en spoorde mij aan ze t.z.t. te bundelen om er een boek van te maken omdat het haars inziens veel mensen kon helpen. Nadat mijn behandeltraject achter de rug was ben ik aan de slag gegaan om mijn boek te realiseren.
Vaak zag ik de humor in van dingen die me overkwamen
Ik had een aantal mensen om me heen verzameld die me konden helpen: de één ging op zoek naar een sponsor, de ander was een grafisch vormgever. De hoofdsponsor werd snel gevonden en schoof ook regelmatig aan bij ons clubje. Heb in die tijd heel wat taarten gebakken voor bij deze bijeenkomsten. En wat komt er veel bij kijken als je een boek wilt maken, zeker als je zelf de uitgever bent. Maar ik ben enorm trots op het resultaat.
Tekenen en schilderen doe ik heel mijn leven al. Vaak zag ik al gelijk het beeld voor me dat ik wilde tekenen. Dan kwam ik thuis en ging ik gelijk aan de slag. Ik tekende met een pen, zodat ik er niets meer aan kon veranderen: recht uit het hart. Kon op deze manier goed overbrengen hoe ik me voelde en wat er allemaal gebeurde. Voor mij de ideale manier om het aan mijn kinderen, familie en vrienden te vertellen.
Heb ontdekt dat een mens heel flexibel is en veel aankan. Ik wilde mezelf niet verliezen in het ziek zijn, voelde me geen patiënt. Was alleen iemand aan wie gesleuteld moest worden. Kleedde me ook elke dag mooi aan, oorbellen in, lippenstiftje op; goed voor de eigenwaarde (en ook fijn voor mijn partner).
Ik heb gemerkt dat doordat ik heel open was over mijn borstkanker, ik heel veel positieve en hartverwarmende reacties kreeg. Daardoor voelde het alsof ik een warme deken om me heen had. Dat had ik nooit verwacht. Dat wens ik iedereen die ziek wordt toe: lieve mensen om je heen.
Op dit moment gaat het goed met mij. De jaarlijkse controles net weer gehad. Moet nog wel jaren (anti)hormoontherapie slikken. Daar heb ik wel last van: gewrichtspijn, spierpijn, hoofdpijn, snel moe en nog zowat dingen. Maar ik ben blij dat ik er ben. En elke dag probeer ik, ook nu weer, te genieten en er het beste van te maken.
Hoe gaat het nu met je?
Op dit moment zit ik even in een dip. Na het jaar (2017) vol behandelingen voor, of beter gezegd, tegen de kanker, ben ik volop aan het werk en leven gegaan. Wilde het liefst weer de “oude” Leontien zijn. Helaas krijg ik dat nu op mijn bordje: Het lijf is moe, uitgeput en mijn hoofd heeft last met multitasking en concentreren. Ik heb mij op mijn werk ziek moeten melden. Het voelde als falen. Gelukkig hebben zowel mijn huisarts als mijn oncoloog mij verzekerd dat dit absoluut niet het geval is en ik vooral lief voor mezelf mag/moet zijn. Daarom krijg ik nu hulp om deze “nieuwe” Leontien te leren kennen en te accepteren. Ook krijgt mijn lijf de gelegenheid beter te worden en de reserves weer op te bouwen. Ik ga ervan uit dat het over een aantal maanden weer beter met mij gaat en ik weer meer vertrouwen krijg in wat ik aankan.
Leontien van den Berg
Kunstenares
Alle deelnemers aan het Borstkankersymposium ontvangen het boek Tumor met een vleugje humor, getekend door Leontien van den Berg.
Tijdens het Borstkankersymposium dat op 16 maart 2024 wordt georganiseerd, geeft Leontien aan elke bezoeker het boekje Tumor met een vleugje humor weg. Een boekje dat bij veel mensen die getroffen zijn door kanker voor veel herkenning zorgt en een grote glimlach op je gezicht zal toveren. Meer weten over het Borstkankersymposium, ga dan naar:
