Regelmatig merk ik dat ik me afvraag of ik mag ‘zeuren’ over mijn ongemakken, geknakte dromen, lastige relaties met specialisten, de wereldwijde tekorten aan het medicijn dat ik gebruik, …. Dat soort dingen.
Er is zo veel gaande in de wereld. Oorlogen, die maar voortduren. Ontelbare mensen op de vlucht, in de kou of juist hitte en droogte, zonder een dak boven hun hoofd. Verstoken van voldoende voedsel, drinken en medische zorg.
Politieke verschuivingen in een richting waar je je zorgen over kunt maken. Natuurrampen, al dan niet veroorzaakt door onvoldoende aandacht voor de aarde en de natuur. Met enorme consequenties voor vele mensen.
Kleiner leed? Mijn leed!
Dit zijn allemaal zulke grote dingen, dat ik mijn eigen problemen soms nauwelijks de moeite waard kan vinden.
Ditzelfde voelde ik in 1999 toen onze tweede zoon lag te vechten voor zijn leven, terwijl in Turkije een aardbeving duizenden doden en gewonden vielen. Hoe verhield de dood van mijn kind zich tot zo veel leed?
Tegelijkertijd is dit mijn leven, mijn pijn, zijn dit mijn zorgen en zorgen van degenen die van mij houden. Dat mag er ook zijn.
Wel realiseer ik me steeds meer dat gezondheidsproblemen je ook kwetsbaar maken. Dat begint nu met de moeilijke verkrijgbaarheid van mijn medicatie, het gevoel van afhankelijkheid van de overheid voor mijn inkomen, maar wat als ….
Deze blog verscheen eerder via LinkedIn en de patiëntenvereniging.
De wereldwijde ontwikkelingen laten mij zien, dat ik mij gelukkig mag prijzen dat ik in dit land woon. Ik kan me druk maken over ongemakken, toekomstdromen en medicijntekorten. Ik kan me druk maken over de ontwikkelingen in de zorg, sociale vangnetten, politieke keuzes, ….
Kwetsbaar
Toch voelt dit op een bepaalde manier als een luxe. Het voelt als microleed. Zeker ten opzichte van de macro-ontwikkelingen en het macroleed in de wereld.
Ik voel, naast mijn pijn en zorgen, dankbaarheid dat ik als chronisch zieke in een vrij en welvarend land leef. Ondanks alles mag dat gezegd worden.
#centrumchronischziekenwerk #centrumdeeik #kwf #mpnstichting #stichtinglichtgevend #fontyshrmentoegepastepsychologie #ethischwerken #noloc #gezondheid #chronischziek #onzichtbaarziek #chronicillness #column #afstandtussenziekengezondverkleinen #jijspeeltdehoofdrol
