‘Je kunt beter stap voor stap vooruitgaan dan een grote sprong nemen en achterovervallen’.
Je kunt het geloven of niet, maar dit is een Chinese zegswijze. En ik vind hem echt fantastisch, want ik zie het direct voor mij.
Vaak leven we naar het oude liedje van Herman van Veen.
‘Opzij, opzij, opzij,
maak plaats, maak plaats, maak plaats,
wij hebben ongelofelijke haast …..’
Het liedje is van ver voor de internetrevolutie en de tekst is alleen maar méér waar geworden. Onze hele maatschappij is ingesteld op snel, veel en vaak alles tegelijkertijd. Totdat je borstkanker kreeg, deed je er waarschijnlijk automatisch aan mee.
Borstkanker bracht je tot stilstand.
Maar nu zijn je behandelingen klaar. Voor de buitenwereld ben je ‘beter’. Je voelt de uitgesproken én niet uitgesproken verwachtingen, inclusief die van jezelf.
Gewoon
Luizenmoeder, mantelzorger, kan je er niet alweer een uurtje extra bij op je werk?
Het lijkt alsof iedereen aan je trekt. En zelf zou je ook graag willen dat het allemaal weer ‘gewoon gaat’. Toch is de werkelijkheid weerbarstiger. Het is geen knop die je om zet. Meer dan eens moet je een dag te hard van stapel lopen, de volgende dag bezuren.
Je bent kapot, komt tot niets en de tranen zitten hoog. Is dit nou het leven waar je zo naar had uitgekeken?
Herstel is geen knop die je omdraait. Herstel is een proces.
En dat gaat niet van de ene dag op de andere.
Het verst en het snelst kom je uiteindelijk als je kleinere stappen maakt.
Misschien vind je deze uitspraak betuttelend en voel je weerstand. En ik moet bekennen dat ook mijn haren overeind gingen staan als iemand dat tegen mij zei.
Toch heb ik ondervonden dat de oude Chinezen gelijk hadden. Want met stappen die je aan kunt, verleg je je grens zonder forceren en kom je ongemerkt steeds verder. Maar als je een te grote sprong neemt en achterovervalt moet je niet alleen eerst opkrabbelen, maar ben je ook weer terug bij af.
Martha Rijkmans
In haar praktijk Leven & Zo begeleidt zij vrouwen na borstkanker van óverleven naar leven. Omdat het leven te mooi is om er niet van te genieten.